Виктор Настески: „Работам како шеф на кујна на еден од најголемите крузери на светот, бев на пат околу светот, сопругата ја запросив на Бахами“

Детали

понеделник, 27 март 2023

„Да се биде готвач на крузер е премногу е тешко, не секој може да го издржи ова темпо на работа. Најтешкиот момент е што немаш ниту еден слободен ден работејќи еден цел договор, а се работи од 10 до 12 часа дневно. Моментално го завршив мојот договор каде крстарењето беше пат околу светот, но за Бора Бора, Сејшели, Бахами, Малдиви, Мајами и одлична финансиска заработувачка вреди трудот“, раскажува Виктор Настески (44) од Скопје за CRNOBELO.com.

Виктор Настески (44) од Скопје моментално работи како шеф на кујна (Executive Chef) на крузер за бродската копанија „P&O Cruises“, а како готвач на крузери работи веќе 22 години.

Од Кариби, Мексико, Колумбија, Мајами, Хаваи до Шпанија, Португалија, Данска, Холандија, Норвешка, па Нов Зеланд, Австралија, Индонезија и Филипини, тој го има прошетано целиот свет.

Сепак, најголемата болка му е што голем дел од времето минува разделен од неговото семејство, односно од сопругата и неговите две деца.

За CRNOBELO.com тој споделува искуства од работењето на крузер:

Колку години работиш на крузер? Дали отсекогаш како готвач? Какво работно искуство имаше пред да заминеш на брод?

Работам веќе скоро 22 години на крузери, почнав далечната 2001-ва година.

Моите почетоци на крузерите беа за компанија Celebrity Cruise line и крузерот Century. Искрено, не очекував да работам толку долго на крузери, но ситуацијата во државата и немањето можност каде да го надоградам своето знаење и да напредувам во кариерата, како и неплатеноста на нашата професија си го направи своето.

И после 22 години ситуацијата е иста, а можам да кажам дека е и уште полоша.

Да, отсекогаш готвач и моите почетоци беа во кујната на мојата баба уште како дете. Потоа се запишав во средното училиште Лазар Танев во Скопје и еве ме денес како Executive Chef на едни од најголемите крузери во светот.

Можеби и сум единствениот Македонец кој работи како Executive Chef на крузери со толку голем капацитет на гости (од 2.000 до 6.300 гости и плус од 1.000 до 2.300 вработени).

Моето работно искуство пред да заминам на брод не беше големо, бидејќи заминав многу млад. Но, сепак имав некое солидно работно искуство и дома.

По завршувањето на средното училиште работев во неколку ресторани пред да се вработам во Гранд Хотел (Holiday Inn) каде поминав 4 години.

Таму научив најмногу на почетокот на мојата кариера, а потоа во 2001 година решив дека сакам да учам повеќе и да напредувам во својата кариера, па така и донесов одлука да заминам да работам на крузер.

Како е да се биде готвач на крузер?

Работата како готвач во кујните на крузерите во споредба со оние на копно во рестораните и хотелите е сосема различна, посебно во споредба со оние во Македонија.

Во овие кујни има хиерархија која се почитува, кујните се огромни и добро опремени, се почитуваат хасап системите, секоја кујна има мени и рецепти кои готвачот мора да ги почитува и да ги применува во секој детаљ.

За жал, тоа не е случај во Македонија каде дел од овие работи се применуваат само во исклучително мал број угостителски објекти, а другите работат во некој свој систем на импровизација.

Искуството е многу различно од тоа на копно и многу повеќе можеш да научиш и да се развиеш како готвач/шеф на кујна.

Работата на крузерите ќе те промени како човек и ќе те зајакне како личност.

Колку е тешко и напорно? Колку дена неделно работиш, како ти изгледа работниот ден?

Уф премногу е тешко, дури можам да кажам дека не секој може да го издржи ова темпо на работа. Посебно не на толкав долг временски период, а посебно е тешко за оние почетниците кои за првпат се качуваат на крузер.

Ако се вратам наназад 22 години можам искрено да ви кажам дека сум плачел од тоа колку многу ми било тешко и напорно и малку ми недостигаше да се откажам и да се вратам дома.

Но, сепак бев упорен и успеав, беше тешко и мачно, но не се откажав.

Но, периодот кога јас почнав како готвач и сега се многу различни, сега условите се малку подобри отколку пред 20 години. Чисто да потенцирам и да не ги исплашам оние кои би сакале да ја продолжат кариерата на крузер.

Најтешкиот момент е што немаш ниту еден слободен ден работејќи еден цел договор, а договорите за готвач почетник се од 6 до 7 месеци. Тоа е најголемиот хендикеп работејќи како готвач на крузери и затоа е една од најтешките професии на брод, а и на копно.

Дел од другите професии на брод имаат малку порелаксиран распоред за работа и имаат повеќе слободно време, посебно оние кој работат во продавниците/gift shops, спа итн.

Но, не е само тешко бидејќи немаш слободен ден, тука спаѓаат и долгите часови на работа во еден тековен ден, а се работи од 10 до 12 часа дневно. А во тие 12 часа работа спаѓа работа под големи притисоци, стрес, работа на брод кој е во движење, далеку од пријателите и семејството итн.

Дефинитивно не е лесно и доколку некој се реши на ваков чекор работа на крузер, треба добро да се подготви и психички и физички.

Мојот работен ден секој ден почнува рано наутро, околу 7:00/7:30 со проверка на сите ресторани кои се отворени за појадок дали е сè во ред.

Потоа се упатувам на состанок кој го имам секој ден во 8:00 часот каде се дискутира менито за тековниот ден, а и за следните 3 дена. Следи проверка на магацините и потребните намирници, одобрување на дневните набавки и се почнува со подготовки каде мојот тим од 112 готвачи приготвува храна за 2.000 гости и 900 вработени.

Секој ден во 16:45 имам „Tasting Table“ каде готвачите ја презентираат храната за вечерата, а јас ја правам финална проверка на истата, пред да се почне со финална подготовка.

Во текот на вечерата се упатувам во рестораните и ги посетувам гостите, каде ги слушам нивните пофалби и многу ретки поплаки. Комуникацијата со гостите е една од најбитните работи во гастрономијата.

По завршувањето на вечерата со колегите се упатуваме во барот каде после долгиот ден се опуштаме со неколку пијалаци и пикадо.

Деновите кога сме во некое егзотично место го користам за прошетка, дегустација на локалните специјалитети или посета не некоја плажа. И така секој ден четири месеци.

Која е добрата страна на твојата професија?

Ајде сега малку и за подобрата страна. Една од бенефициите од работењето на крузер е тоа што ќе успееш да го прошеташ светот и да посетиш дестинации за кој можеш само да сонуваш или гледаш на телевизиските екрани.

Мислам дека и тоа е една од причините поради која сè уште работам на крузери, нормално покрај онаа најважната причина финансиите.

Обожавам да патувам и посетувам места кои не сум ги посетил, но и оние кои веќе сум ги посетил неколку пати, и сè уште сум со истата возбуда, како и пред 20 години.

Моментално сега го завршив мојот договор каде крстарењето беше пат околу светот, а исти вакви договори имав и за претходниот мој работодавец каде 4 години патував околу светот.

Во тој период посетив места кои за мене беа само сон и ги гледав само на телевизиските екрани. Имам посетено преку 300 туристички места, градови и земји низ светот.

Едни од нив и моите најомилени, Бора Бора, Сејшели, Бахами, Малдиви, Мајами, Египет и многу други.

Дали декорирањето на храна е уметност, според тебе?

Апсолутно да, ние како готвачи/шефови сме всушност уметници и визионери. Бидејќи сите ние јадеме прво со очите, па потоа со устата.

За мене подеднакво е важен вкусот и визуелниот изглед на храната, а за тоа да го направиш треба да ја сакаш работата и да работиш со љубов.

Како изгледа односот на вработените на брод? Имате ли забави, посебни оброци, дружби?

Односот на вработените е секогаш коректен и на брод ние сме всушност како едно големо семејство кое поминува долг период заедно, со денови и месеци. И да се надоврзам на претходното прашање која е добрата страна на оваа работа. Запознавање на други култури, националности и стекнувања на нови пријателства, тоа е исто еден прекрасен момент каде се запознаваш со луѓе од целиот свет.

Имам безброј пријатели низ целиот свет со кој и ден денес остварувам контакти. Баш и сега со патот околу светот успеав да се сретнам повторно со нив после толку години.

Да, имаме посебни оброци и посебно место каде вработените јадат. Имаме сопствена менза и посебно мени, каде тоа мени ги опфаќа поголемиот процент на националности на бродот – филипинска храна, индонезиска, индиска и за оние од Европа.

Имаме и забави дури можам да кажам некогаш и повеќе од што треба (хаха). Но, сепак имаме место каде може да се забавуваме и поминеме добар и забавен дел он нашиот ден.

Имаме посебна просторија каде играме билијард, пинг-понг, Плејстејшн, игралиште за кошарка и фудбал, теретана итн. Но, поголемиот дел од денот го поминуваме во барот.

Продолжува на следната страна...