Морничави урбани легенди од Велес: Духот на девојката која го чека својот сакан, „опседната“ куќа
Под железниот мост
За оваа случка има само една приказна, само една легенда, и таа останала таква уште од самиот почеток.
Се раскажува за макотрпниот процес на изградба на железниот мост во Велес. Имено, мостот првично бил изграден во 1922 од страна на Руси белогардејци. Потоа, срушен е на 8 ноември 1944 година, ден пред ослободувањето на Велес, заедно со Стариот мост и Малото мовче, кога Германците се повлекувале кон Скопје.
Истите луѓе инженери подоцна биле заробени и како казна пет години повторно го граделе. Како награда за успешно извршената работа, биле пуштени дома во Германија.
Кога мостот бил урнат од нивна страна, неколку мали дечиња си играле во близина. Голем столб се урнал врз нив и ги усмртил.
Кога повторно го граделе мостот, работниците им ги нашле телата, но за маката да не е поголема и да не добијат поголема казна, се раскажува дека им ги заѕидале телата во труповите на мостот.
Затоа, до ден денес некои веруваат дека се слушаат гласови како доаѓаат од внатрешноста на мостот.
Куќата над германските гробишта
За оваа куќа која се наоѓа во близина на Којник има многу легенди. Некои велат дека била изградена од Германци, а некои дека Германци живееле во неа.
Но, како јас ја знам, и по кажувањата на моите роднини кои се од тој дел на градот, случката била сосема поразлична: На тоа одредено место, семејство одлучува да изгради куќа. Куќата почнува да се гради, темелите да се поставуваат, ѕидови да се ѕидаат, кров да се става.
Во екот на сето тоа, фамилијата која ја гради куќата доживува катастрофална трагедија. Додека одат на излет во близина на Велес, автомобилот им застанува на пругата по која поминувал воз. Набрзина жената (бремена во тој момент) излегла од колата, но нејзиниот сопруг и малото дете не успеале да излезат и загинуваат.
По неколку месеци, скршена од болка, жената дознава дека на тоа место имало гробишта на убиени Германци и решава да ја запре изградбата на куќата. Затоа, до ден денес, куќата стои неизградена, а од неа некои уверуваат дека се слушаат гласови, лелекања, шепоти. На заробените души на Германските војници.
Урбани легенди за Велес има многу. Но, овде ќе застанеме, за да можеме убаво да ги впиеме овие приказни.
Вакви приказни се пренесуваат низ ноќта. Од уста до уста. Низ сето тоа пренесување може ќе се изгуби некој факт, но приказната останува иста. Со истата порака, со истата срж и истиот копнеж. За нешто изгубено, кое треба да биде вратено. За несреќна љубов. За живот потрошен.
Од другата страна на превезот, којзнае што нѐ чека во вечноста. Којзнае каде ќе одиме ние. Само знаеме дека овие приказни ќе останат засекогаш. Бидејќи каде има чад, таму има и оган.
А што останува за нас? Да посетиме некој друг град и да видиме што се крие во утробата на урбаните легенди таму.
©CRNOBELO.com Забрането преземање и копирање. Крадењето на авторски текстови е казниво со закон.
Кирил Ангелов | Црнобело