Инспиративна жена: Дина Муцунска - менаџер, активист, вљубеничка во спортот и посветена мајка

Детали

понеделник, 24 октомври 2022

Таа е самоуверена, впечатлива, истрајна и решителна, инспиративна во поглед на фитнес навиките и жедта за адреналин, но и поради изјавите од типот „Зошто се трудам да бидам успешна бизнис жена? – За да бидам мајка, која е пример на своите деца“. Дина Муцунска (44) ја споделува својата животна приказна за CRNOBELO.com…

Дина Дафинка Муцунска (44) од Скопје e менаџер, консултант, докторант на туризам и мајка на две деца, синот Џоле (21) и ќерката Никита (15).

Таа е добропознато име од бизнис секторот како генерален менаџер на Хотел Манастир, но и како граѓански активист – претседател на здружението на граѓани ПСК Малешевска Корија.

Со неа поразговаравме за нејзината љубов кон фитнесот, животни навики, но и што ја инспирира во животот.

Дина Муцинска споделува за CRNOBELO.com:

Колку е тешко едновремено да се биде успешна бизнис жена, но и посветена мајка? Како балансираш со обврските?

Од кога станав мајка, поприлично млада на 22-годишна возраст, животот и сè во него, односно крајниот одговор на секое мое „Зошто“ водеше кон моите деца…

Така што зошто „успешна бизнис жена“?, за мајка пример на моите деца. Затоа што децата најдобро се воспитуваат по личен пример, а не по демагогија на зборови, кои самите со своите дела не ги поткрепувате, а кога веќе ти е ова филозофија на живот, балансот се постигнува со многу љубов.

Јас милувам да се шегувам дека никогаш не ми било лесно, ама пак затоа ми е многу убаво.

Навистина е привилегија да се може, она коешто се сака и се чувствувам благословена, зборувам за поседување на личен капацитет, интелигенцијата, силата и енергијата да се одржат духовниот, менталниот и физичкиот напор, но за реализација треба секако многу труд, посветеност, страст за она кое го правите, бидејќи ретко кога оди со леснотија, особено не во нашата земјa.

Сето она со кое се занимавам професионално, се многу разнородни нешта и нивното вкомпонирање, бара исклучителна концентрација, фокус и многу посветено време, па така често е и напорно и тешко, постојат и многу фрустрирачки фактори… но кога си ја знаеш целта, а тоа се твоите деца, да ги израснеш во здрави, среќни, насмеани, полни со љубов луѓе, а при тоа и вредни и корисни не само за себе, туку и за општеството во кое живеат и при тоа гледаш дека си на добар пат според нивниот раст и развој… Знаеш дека ја „одиш својата мисија“.

Како изгледаше ноќниот живот и додворувањето некогаш? Најградски „ликови“ од твојата младост беа…

Еднаш на слично прашање одговорив „Не сум затворала кафеани, ама за тоа редовно сум била последната по теретани“…

Не сум излегувала многу, не ни стигнав кога, на 21 се омажив и родив дете, по што почнав и да работам и едноставно ниту имав време кога, а со целиот тој обем на обврски – немав ниту желба …

Не бев многу заинтересирана ни за момци. Имав некој свој свет на книги и рекреативни спортови, па веројатно и не емитував таква енергија, па поради тоа не сум имала ни многу додворувачи и апропо ова и не знам ни кои беа најградски ликови…

Секако кога излегував, благодарение на моите другарки тоа беше во најИН местата, односно тогашната градска шема и секако бев забележителна, особено по изгледот, бидејќи во тоа време ретко кои и момци се занимаваа со фитнес, а не пак девојки, наспроти тоа што веќе од 14 години бев редовна во теретана и веќе имав сериозни резултати.

Кои ти се омилени спортови, колку често ги практикуваш, каде одиш на одмор?

Животот со голем обем на обврски, не дава можности за многу слободно време, ниту за спорт, ниту за патувања.

Но, за да можам да се носам со секојдневниот предизвик на презафатеност, првенствено мора да сум здрава и морам и да живеам во духот на здравите животни навики, а спортот е дефинитивно многу важна компонента.

Фитнесот со 2 до 3 тренинга неделно – ми е основа, јас „пораснав“ во теретана, на млада возраст ми беше забава, а сега ми е антистрес сесија и терапија за хормони на среќа, а останатите спортови ги практикувам повремено: планинарење, планински велосипедизам, кајак на мирна вода, јавање коњ, до неодамна и кикбоксот ми беше почеста ендорфинска доза…

Во принцип кога се зборува за поадреналинска активност и без да дослушам, прашувам „кога?“. Токму и ваквите активности ми се повод и за патувања, сакам активни авантуристички одмори, а сега од кога децата ми се големи можам и сама да си бирам и креирам патувања по мерка.

Генерално кога имаш соседни земји како нашите, изборот е лесен, Грција и Албанија се за море и плажа, а Бугарија е за СПА, Црна Гора и Србија нудат доста авантуристички можности, а истите веќе се во подем и во нашата земја, па и на Косово.

Впрочем ќе издвојам едно 10-дневно патување во Црна Гора, каде за секој ден имав различна адреналинска активност, од искачување на нивните најстрмни врвови, до рафтинг, кањонинг, посета на разни природни реткости … и ми е сè уште број еден на листата, веројатно и поради интензитетот на доживувања и психо-физичката спремност која ја имав за да можам да уживам во таква констелација од еден по друг адреналински настан.

Патем, нашата земја е прекрасна, а многу малку ја познаваме. Има прекрасни природни атракции кои би требало првенствено нив да ги прошетаме и запознаеме, па потоа да ние е светот за цел.

Инаку Европа ми е поприлично прошетена, нешто имам и од Африка, една година живеев во Америка, па успеав голем дел од источното крајбрежје да посетам, некако веројатно од Азија најмалку сум видела, па ете таа нека е за годините кои следат…

Продолжува на следната страна...