„Бев во врска без секс со години и тоа ме скрши“
Исповед на девојка која минала долго време во врска без секс...
„Ќе имаме ли конечно секс викендов?“... Го прашав партнерот со кого бев заедно 5 години и срцето ми се кршеше додека се подготвував за одбивање.
Немавме секс со месеци. Бев навикната на тоа, но сè уште се надевав дека ќе ми одговори поинаку овојпат.
„Да, најверојатно“, ми одговори без ентузијазам. Срцето ми се кршеше затоа што знаев што навистина значи тоа: „Не, нема да имаме секс, но преку глава ми е да дискутирам за тоа сега.“
Не бевме отсекогаш вака. Кога почнавме да се состануваме, нашиот сексуален живот беше фантастичен. Осум месеци имавме секс секој ден, па дури и двапати на ден. Имаше страст и возбуда, тоа правеше да се чувствувам жива.
Кога ни помина фазата на меден месец, нашиот сексуален живот стивна, но сè уште бевме интимни и вљубени.
Но, по две години во врска работите тргнаа на лошо. Мене ми беше дијагностицирана хронична болест, а тој се бореше за да ја задржи работата. Живеевме заедно веќе една година и тешко ни беше да ја плаќаме киријата.
И покрај лошите работи кои ни се случија, јас се трудев да останам блиска со него затоа што нели, низ лошите работи треба да се минува заедно како тим, но тој почна да се оддалечува од мене. Како емоционално да се дисконектираше.
Страстните бакнежи се претворија во кратки бакнежи за добро утро, како да му станав навика, а не партнерка.
Нашиот сексуален живот почна да страда. Имавме секс одвреме навреме, но повеќе не бевме интимно блиски. Не го чувствував близок, умот ми беше на друго место.
Ќе му споменев за тоа, но тој ми кажуваше дека само е мрзелив и дека му е комфорно во врската, дека не е до мене, дека сè уште ме сака и ме чувствува привлечна и ќе се обиде да ги подобри работите.
Но, оттогаш работите само се влошуваа.
Јас отсекогаш цврсто верував дека сексот е витален за една здрава врска и повеќе не знаев како да се обидам да иницирам физичка интимност помеѓу нас.
Лежевме во кревет и се обидував да започнам нешто, но тој ќе ми ги тргнеше рацете и ќе кажеше дека не се чувствува добро. Гледавме филмови легнати на различни кревети, а со тек на времето почнавме и најголемиот дел од времето да го минуваме во различни соби.
Се чувствував понижено, но уште го сакав и за доброто на нашата врска одлучив јасно и гласно да му „побарам“ секс, а тој во најголемиот дел од времето ми одговараше „Подоцна“ и нормално тоа не се случуваше никогаш.
Ќе облечев дури и нова секси долна облека, а тој ќе кажеше дека го боли главата и потоа ја минував ноќта плачејќи во тишина.
Престанав да иницирам секс, емоционално затапев.