Писмото на една револтирана мајка: Не секој хендикеп е видлив, но постои

Отвореното писмо на една мајка досега е споделено на социјалните мрежи повеќе од 200.000 пати. Бидејќи и во најмрачните моменти може да се најде нешто позитивно, трауматското искуство на една млада девојка може да нè научи една многу важна животна лекција, благодарение на ефективното писмо на нејзината мајка.

Прочитајте зошто никогаш не треба да судите за книгата според нејзината корица.

„Треба да се засрамиш!!“ пишувало на пораката која била оставена на шофершајбната на Харли Џо Скорпенски. „Кога ќе заземеш место наменето за хендикепирани, се мачи некој кој навистина е хендикепиран. Не те воспитале како што треба“.

Проблемот не бил во тоа што Харли на возилото немала ознака за инвалид (напротив, имала) туку личноста која ја напишала пораката не верувала дека Харли има хендикеп штом можела сама да влезе и да излезе од аптеката без притоа некој да ѝ помага.

Меѓутоа, тоа што не било видливо на прв поглед била тешката борба на 20-годишната Харли со Лупус, автоимуна болест од која боледуваат 5 милиони луѓе ширум светот. Лупусот е тешка и хронична болест која предизвикува страшни болки. И покрај постојаната болка, многу од луѓето кои страдаат од лупус не покажуваат никакви надворешни симптоми.

Револтирана од пораката, мајката на Харли, Корина Скорпенски, објавила на Фејсбук отворено писмо во кое ja опишува борбата на нејзината ќерка со тешката автоимуна болест.

„Откако наполни 16 години, таа боледува од лупус. Буквално, нејзиниот имунолошки систем мисли дека нејзиното тело е нешто лошо и го напаѓа.
Почна со отоци на зглобовите и болката стана толку голема што едвај можеше да чекори. Но, продолжи да оди во училиште и не се откажа од нејзината вклученост во заедницата.

Кога беше прва година средно, нејзината болест реши да продолжи да ги напаѓа зглобовите, но и да додаде опаѓање на косата и голем осип на лицето. Сепак, таа продолжи да оди во училиште и отиде на матурската забава носејќи перика.

Кога беше матурантка, трпеше толку исцрпувачки болки во мускулите што едвај стануваше од кревет. Но, продолжи да учи, доби стипендија за колеџ, ја облече нејзината униформа на мажоретка (што повеќе не можеше да биде) за да навива за соучениците.

Во нејзината прва година како бруцош, почна со лекови слични на хемотерапија од кои постојано ѝ се лошеше и многу ослабе. Почна да волонтира во камп за деца кои ја имаат истата болест.

Кога беше втора година, мислевме дека болеста е во ремисија. Но не било така пишано - почна да го губи слухот бидејќи нејзиниот имунолошки систем заклучил дека и тоа е лошо. Затоа таа почна да посетува часови по знаковен јазик бидејќи знаеше како е да не можеш да учествуваш во разговор и не сакаше никој да се почувствува изоставен.

Првата година на колеџ беше навистина лошо. Белите дробови ѝ откажуваа три пати. Престојуваше во болница еден месец каде постојано ѝ ставаа и ѝ вадеа цевки од градите. Мораше да го пропушти семестарот, но кажа „Ќе се вратам“ и навистина се врати, иако не сосема.

Секој ден се мачи со трајното оштетување кое го има на едната страна од телото и со загубата на слухот, но, продолжува да се бори!“

Своето писмо Корина го завршува со молба, лицето кое ја напишало пораката никогаш да не суди за книга според корицата. Таа исто така замолува нејзината порака да биде споделувана со надеж дека ќе се подигне свеста за таканаречените „невидливи“ болести како депресијата, кои не можат да бидат видени со очи, но се подеднакво лоши како и физичките хендикепи.

„Луѓето умираат од депресија но ние не можеме да го видиме тоа. Не знаеме луѓето со какви се маки се соочуваат. Често, пребрзо судиме или претпоставуваме за останатите, но ако одвоиме време да ги прашаме, тие често се подготвени да нè образуваат“.

Иако личноста која ја оставила пораката сè уште се нема појавено, Корина се надева дека ќе ја најде, не за да ѝ каже како ѝ го уништила денот на Харли, туку бидејќи сака да ѝ даде шанса да ја запознае ќерка ѝ.

Недела дена откако првпат е објавено на Фејсбук, писмото на Скорпенски веќе е споделено повеќе од 200.000 пати.