Кога мајката ќе каже дека е уморна од сè, не значи дека не си ги сака децата…
Кога мајката ќе каже дека е уморна, тоа е сè што мисли.
Таа не кажува дека сака да ги однесе некаде децата и да заборави дека постојат.
Кога мајката вели дека сака да мине време сама, тоа е сè што мисли.
Не вели дека ѝ е жал што е мајка и дека мајчинството ѝ било грешка во животот.
Кога мајката кажува дека ѝ е потребна помош, тоа е сè што мисли.
Не кажува дека е неспособна.
Кога мајката прави тестенини за вечера, не значи дека секој ден од седмицата прави тестенини и на нејзините деца никогаш не им приготвува месо и зеленчук.
Кога ќе пристигнете во домот на мајката и ќе се соочите со хаос, тоа не значи дека секој ден домот ѝ е несреден.
Кога мајката кажува дека сака да излезе со пријателите, тоа е сè што мисли.
Не кажува дека пак сака да биде сингл и да нема деца и обврски.
Кога мајката кажува дека е загрижена и исплашена, тоа е сè што мисли.
Таа не кажува дека е кукавица и сака да се повлече од сè.
Кога ја слушате мајката како вреска, тоа не значи дека веднаш вреска, туку дека најверојатно кажала 300 пати со нормален тон, но никој не ѝ обрнал внимание.
Кога ќе видите нервозна мајка, на работ од лудило, не значи дека таа секој ден е во таква ситуација.
Сè има позадина. Не вадете ги работите од контекст.
Не брзајте да осудите некого, дозволете и да дише на жената која секој ден постојано се откажува од сопствениот живот и го посветува животот на друго човечко суштество, за кој знае дека е поважен од нејзиниот.
Во светот не постои суштество кое е подготвено да дава толку многу како мајката.
И таа заслужува разбирање, а не осуди.