„Соба под отворено небо“ на 20 километри од Куманово
Мислам дека редно време беше на небото да се појави сонце. А, и температурата барем малку од малку да се покачи. Верувам дека сите уживавме во зимската идила, како што сакаме да ја нарекуваме, но сепак, крајно време е за промена. Пополека може да почнеме се подготвуваме за пролетта.
Минатиот викенд, заедно со неколку другари решивме да го посетиме манастирот Забел, па пред да влеземе во селото Старо Нагоричане, кое се наоѓа на петнаесетина километри од Куманово, направивме пауза.
Да бидам искрен, со нетрпение чекав да ги започнам новите патувања низ Македонија.
На пола пат до Забелски манастир, на еден рид, така малку запустен, налетав на едно номадско засолниште. Не знам како другите го нарекуваат или гледаат на него, но барем моите очи видоа таков концепт.
Гледав неколку секунди, онака без да трепнам. Можеби нема да ми верувате, но за миг помислив дека се наоѓам во некоја хипи-комуна. Фалеше само уште да видам развеселени луѓе, кои облечени во колоритна облека, пееја и го славеа своето постоење.
Секако, овие идилични помисли траеа кратко. Штом го слушнав гласот на моите другари, се приземјив. И останав зачуден како „собата под отворено небо“ сé уште е сочувана, а не демолирана.
Од лично искуство знаеме дека ретко може да му побегнеме на вандализмот, или како и да го нарекуваме тоа неконтролирано штетење. Немав поим чија е идејата за изградба на ова засолниште, но на една тракторска гума пишуваше „Ванцо“. Веројатно истиот Ванцо има некаков удел во сето ова.
Љубопитноста не ме остави рамнодушен, па успеав да се дочепкам до релевантни информации, и тоа од близок роднина на Ванцо.
Човекот решил да го оживее земјиштето кое е во негова сопственост и изградил одморалиште за луѓе. Свесен дека околината со текот на годините пропаднала во заборав, сакал да му вдахне дополнителен живот на местото. И да им обезбеди простор за починка на поединците кои сé уште ја препознаваат убавината на природата.
Останавме половина час, пред да го продолжиме патот и да се упатиме спрема Забелскиот манастир. За тоа, некој следен пат. Не е интересно одеднаш да се откријат толку кул места низ Македонија.
Автор: Евгениј Хоуп | Црнобело