Се чекаме кај „Чичко Стоилко“ или кај „Фреш“?

Кога проаѓам низ центарот на Скопје, често пати знам да си речам „Еј, на времето кога се чекавме тука кај „Стоилко“ и кај „McDonald’s“.

se-cekame-kaj-cicko-stoilko-ili-kaj-fresh-01.jpg

Некако како многу да се има променето градот. Немам баш претстава кои се денешните локации каде што се наоѓаат младите, но се сетив на неколку каде што ние се чекавме со пријателите кога требаше да излеземе. А, немаше мобилни за да се договориме ако касниш или да ти кажат каде ќе седнат во меѓувреме или каде да ги најдеш. А, сепак, функциониравме беспрекорно.

Кога бевме во основно, со другарките често пати се чекавме на „Градска“ – на автобуската кај Градска Болница. Мислам дека ова ни беше останато како пример од нашите постари сестри кои претходно се чекаа таму. Од таму и не земаа нашите родители во 10.20 – колку што имавме излез.

Кога се отвори „Fresh“ најчесто се чекавме таму. А, додека чекаш, често пати фаќаш ред (Да, се чекаше ред) за најдобрите палачинки во градот. Мислам дека се уште го памтам вкусот на крцкаво тесто и нутела. Топли, тазе – најубави. И чинам беа 50 денари. А големи. Да се прејадеш.

„Чичко Стоилко“ веројатно е едно од најкултните места за „чекање“ на повеќе генерации. Место каде најчесто ќе си каснеш и хамбургер или комбиниран.

Кога имаше шема на „Крукче“ на Плоштад, се чекавме баш таму. Еден куп луѓе испоседнати на работ на „Крукче “, џагор, галама – со сите ќе се видиш тука. Владееше некоја особена безгрижност во ова време. И после часови се седеше на крукче со саати.

Имаше период кога „кисневме“ во McDonalds, па најчесто се чекавме на Рекорд или баш пред McDonald’s.

se-cekame-kaj-cicko-stoilko-ili-kaj-fresh-02.jpg

Кога се излегуваше во „Булевар“ или „Декорум“ – се знаеше дека се чекаме кај Кинг Бургер. А, таму и ја завршуваме вечерта без исклучок.

За во „УНА“ се чекаме кај Јосип Броз. За во дискотеките во парк – кај Маракана. За МНТ – на автобуската кај Работнички.

Каде се чекавте вие со пријателите во „Ваше време“?

©CRNOBELO.com Забрането преземање и копирање. Крадењето на авторски текстови е казниво со закон.

Автор: Е. П. | Црнобело

Би можело да ве интересира:

Спомен што секогаш ми измамува насмевка: Тоше и Дејан Лилиќ правеа склекови, а јас ги фотографирав Моите спомени поврзани со Тоше никогаш не се тажни. Напротив, ми измамуваат насм...
Ми недостасува играњето надвор до доцна кај баба и дедо на село и ладната вечера Кога бев дете не го сакав крајот на летото и август. Тогаш си доаѓав дома од сел...
Пејачот Даниел Данн за CRNOBELO лексикон: „Еден ден би сакал да имам ранч со животни“ „Првата симпатија ми беше уште од училишните клупи и се немаме видено многу одам...
Седев сама на гинеколошка онкологија во Скопје и ми се плачеше „Тргнав утрово на скопската клиника, а нозете ми се враќаа назад. Не сакав никој...
„Отворено писмо до мојот татко кој никогаш не беше тука за мене“ „Никогаш нема да можеш да ми ги вратиш оние години што ги пропушти. Никогаш нема...
„Водици некогаш во Охрид - Со нетрпение чекавме да се фрли крстот во студеното езеро“ Традиционално за Водици, јас секоја година одев во Охрид каде што живееше мојата...

Најчитани неделава

sonovnik-sidebar.jpg